سبک جدیدی در زندگی

خب مسلما منم مثل تمام افرادی که ازدواج میکنن روزهای اول مشکلات داشتم اما دارم کم کم عادت میکنم. اسمش رو نمیشه تکرار گذاشت و عادت کردن 

بهتره بگم دارم سبک زندگی رو یاد میگیرم.دارم سعی میکنم بدونم که بلاخره شوهر یکی یه دونه ام دلش مادرش رو میخواد

تا تعطیلی باشه دلش میخواد بره

مادرش برای اون هم مادر بوده هم پدر و خب اون یه جورایی خودش رو مدیون مادرش میدونه

خوشحالم از اینکه شوهری دارم که مادرش رو دوس داره.همیشه هم همین جوری دوس داشتم

چون من خودم یه زنم و دوس ندارم روزی اگر فرزندی داشتم زنش باعث بشه که از من دور بشه یا برعکس شوهرش باعث بشه از من دور بشه.اولش ناراحت بودم که باز تعطیلات داریم و قراره بریم 

البته شوهر هیچ وقت اصرار نمیکنه برم اما میدونم ته دلش دوس داره من کنارش باشم

خب منم دلم نمیخواد تنهاش بزارم اما بلاخره گاهی مجبورم

تو عید و تو این هفته که رفتم شهر شوهر فهمیدم میشه خوب بود

لازم نیس با کم حرفی و نیومدن پیش خانواده شوهر به اونا چیزی رو ثابت کرد

فقط کافیه کمی مهربون باشی و دیگه هیچ

حرفم رو زدم نزاشتم کسی چیزی بگه

اما بهم بیشتر خوش گذشت.دیگه دارم یاد میگیرم حرفای بقیه میتونه فقط صرف خنده باشه و هیچ چیزی توش نباشه..

همیشه نباید منظور دیگران رو بد برداشت کرد و خودم رو بیشتر اذیت کنم

من دیدم که حالا قراره اونجا باشم پس بهتره الکی به خودم بد نگذره و خب شوهرم هم هوامو خیلی داشت و دارم روز به روز میبینم که خدا رو شکر بهتر میشه اوضاع

دارم سخت روی پایان نامه کار میکنم..امیدوارم بتونم قبل خرداد تموم کنم بدم بره..

نتایج دکتری هم اومد حتی مجاز هم نشدم!هههه میدونستم اما خدایی زبان تخصصی به اون سختی رو بدون یه کلمه خوندن 30 ٪ زده بودم شاهکاره.نتیجه رو میدونستم نیاز به دیدن نبود چون من حتی یه کلمه هم نخونده بودم و رفتم فقط سوالات رو ببینم و کیک بخورم که خوردم

:)

دوس داشتم بتونم سالهای آینده یا ایران یا خارج ادامه تحصیل بدم

یعنی میشه یه روزی من برم اون ور؟ یعنی میشه یه زندگی خوب و اروم اون ور تو یه کشور خوب و پیشرفته داشته باشم؟

آرزو که که محال نیست...میتونه آرزو باشه..

برای همتون ارزوهای خوب دارم..:)ا